■ سال نو چینی ها بخش عمومی

سال نو چینی ها

سال نوی چینی از مهم‌ترین تعطیلات سنتی مردم چین است. گاهشماری چینی، گاهشماری ترکیبی شمسی-قمری است و حرکت خورشید، ماه و ستارگان، تعیین کننده روزها، ماه‌ها و سال‌ها هستند. سال نو، با پدیدار شدن ماه در نخستین روز سال آغاز می‌شود و به همین علت گاه به آن سال نوی قمری نیز گفته می‌شود. جشن سال نو، عموماً پانزده روز به طول می‌انجامد و با جشن فانوس پایان می‌یابد. در بیشتر کشورهایی که چینی‌ها اکثریت را تشکیل می‌دهند یا اقلیت قدرتمندی هستند، سال نوی چینی جشن گرفته می‌شود؛ از آن جمله می‌توان به چین، هنگ کنگ، تایوان، برونئی، کره، مغولستان، نپال، بوتان، ویتنام، سنگاپور، اندونزی، مالزی، فیلیپین و تایلند اشاره کرد.

در آداب و رسوم این جشن آمده است که چینی‌های بودایی، در این روز از خوردن گوشت پرهیز می‌کنند. بودائیان بر این باورند که روشن کردن آتش و استفاده از کارد در روز اول سال نو، خوش یمن نیست؛ بنابراین معمولاً غذای این روز، از قبل پخته می‌شود. همچنین در این روز، چینی‌ها به دیدار و بازدید بزرگترهای خانواده می‌روند. رقص شیر یکی از کهن‌ترین آیین‌های چینی است که در این روز انجام می‌پذیرد. برخی خانواده‌ها برای از بین بردن شرّ ارواح خبیثه، این گروه‌های عروسک گردان را به خانه دعوت می‌کنند تا با آهنگ‌ها و رقص‌های خاص، بدیمنی این روز را از بین ببرند. از دیگر آداب و رسوم این جشن، هدیه پاکت سرخ است.

مراسم سال نو چینی ها بیست و ششم ژانویه به هنگام طلوع ماه نو آغاز می شود و به آن Gong Xi Fa Cai (گنگ چی فا چای) یعنی "سال نو مبارک" می گویند و این مراسم را یان تن می‌نامند. چینی ها در این مراسم از فانوسهای فراوان برای روشن کردن راه ورود سال نو استفاده می کنند و همچنین برای ترساندن روح خبیث شیطان، فشفشه و آتش روشن می کنند.

اگرچه ما ایرانیها و حتی هندیها هم از دیرباز سالها را نامگذاری کرده ایم، اما نامگذاری چینی ها اندکی متفاوت است، مردم چین معتقدند که در هر سال یک حیوان وظیفه دارد تا زمین را بر پشت خود حمل کند و در عین حال معتقدند که خصوصیات اخلاقی هر کس مرتبط با نام حیوان سال تولدش می باشد که در این رابطه امسال برای چینی ها سال خرگوش است.